અક્ષર-મૂકેશ વૈદ્ય

અક્ષર મને સાંધે મારા શૈશવ સાથે. પલકારામાં દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં અવિરત ચાલ્યા કરવાનું ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું અસ્તિત્વ મને દેખાય. દેખાય વહી જતો સમય ને હું હું ક્યાં હતો ? કાળી અંધારી ભોંય ઉપર આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ. -મૂકેશ વૈદ્ય

થાક્યો – ભગવતીકુમાર શર્મા

આ કારણ-અકારણ અજંપાથી થાક્યો; હું કાંઠો છું, મોજાંથી મોજાંથી થાક્યો. ન દેખાય છે ડુગડુગી કે ન ચાબુક; અગોચર, અનાહત તમાશાથી થાક્યો. બુલેટોની ફૂટતી નથી ધણધણાટી; નિરંતર તકાતા તમંચાથી થાક્યો. ન છૂટી શકાતું, ન બંધાયલો છું; હું શ્વાસોના કાયમ સકંજાથી થાક્યો. – ભગવતીકુમાર શર્મા સજાની હવે કેટલી રાહ જોવી ? દલીલો-તહોમત-પુરાવાથી થાક્યો. ક્ષમા તો કરી દીધી […]